- wyprowadzić w pole
- = wywieść w pole
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wyprowadzić w pole
Смотреть что такое "wyprowadzić w pole" в других словарях:
wyprowadzić — coś na czyste wody zob. woda 11. Wyprowadzić kogoś na człowieka (na ludzi) zob. człowiek 21. Wyprowadzić kogoś w pole zob. pole 5. Wyprowadzić kogoś z błędu zob. błąd 4. Wyprowadzić kogoś z równowagi zob. równowaga … Słownik frazeologiczny
wyprowadzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyprowadzać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wywieść [wyprowadzić] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}w pole {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pole — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pól {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obszar ziemi przeznaczony do uprawiania na nim roślin; rola, grunt, ziemia uprawna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracować, siać na polu. Uprawiać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… … Słownik języka polskiego
pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… … Słownik języka polskiego
pole — 1. Martwe pole «fragment jezdni niewidoczny dla kierowcy w danym momencie w żadnym z lusterek»: (...) pogorszeniu uległa widoczność do tyłu (zwiększyło się tzw. martwe pole). DD 16/02/2001. 2. Oddać komuś pole, ustąpić komuś pola «wycofać się z… … Słownik frazeologiczny
wywieść [wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w pole {{/stl 13}}{{stl 7}} oszukać kogoś w przebiegły, sprytny sposób; zwieść, zmylić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oszust wszystkich wywiódł w pole. Wyprowadzić w pole przeciwnika. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rząd — I. 1. Ktoś, coś drugiego, trzeciego, niższego, ostatniego itp. rzędu «ktoś, coś gorszej kategorii, mniejszego znaczenia»: Złapałem się za głowę. – O Boże, ale z nas głupcy! Jesteśmy ostatniego rzędu idiotami. – Co się stało? – przeraziła się… … Słownik frazeologiczny
mańka — ż III, CMs. mańce; lm D. maniek daw. «lewa ręka» dziś tylko fraz. pot.: Zażyć kogoś z mańki «użyć wobec kogoś podstępu, oszukać, zwieść; wyprowadzić w pole» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
mądry — mądrzy, mądrzejszy (mędrszy) 1. «mający dużą wiedzę, inteligencję, doświadczenie, umiejący je wykorzystać, zastosować; rozumny, rozsądny» Mądry człowiek, pedagog. ◊ Mądra głowa «człowiek mądry» ◊ I bądź tu mądry! «powiedzenie używane wtedy, gdy… … Słownik języka polskiego
naciąć — dk Xc, natnę, natniesz, natnij, naciąćciął, naciąćcięła, naciąćcięli, naciąćcięty nacinać ndk I, naciąćam, naciąćasz, naciąćają, naciąćaj, naciąćał, naciąćany 1. «ściąć czego dużo; narznąć» Naciąć kwiatów, trawy, trzciny, sieczki. 2. «przeciąć… … Słownik języka polskiego
